Bo wciąż na jawie widzę
I co noc mi się śni,
Że TA, CO NIE ZGINĘŁA,
Wyrośnie z naszej krwi.

Edward Słoński „Ta, co nie zginęła"

Był taki smutny czas w historii naszej Ojczyzny, gdy na ponad sto lat utraciła niepodległość. Zaborcy – trzy mocarstwa: Austria, Prusy (późniejsze Niemcy), Rosja – w 1795 roku podzielili między siebie polską ziemię i wymazali z mapy Europy nasze państwo. Chcieli Polakom narzucić swoją kulturę, zwyczaje, język i religię. Nie było polskiego rządu ani wojska, nie było stolicy. Nie wolno było używać polskiej flagi ani godła. Za mówienie w szkole po polsku dzieci były karane, a dorośli trafiali do więzienia.

Nasz naród jednak nie poddawał się. Polska – wykreślona z mapy Europy – istniała. Każde pokolenie stawało w obronie tych najcenniejszych wartości. Walczyło w wielkich powstaniach narodowych, które jednak kończyły się klęską. Aż nadszedł długo oczekiwany dzień odzyskania przez Polskę niepodległości – 11 listopada 1918 roku.

W tym roku obchody Narodowego Święta Niepodległości w naszej szkole odbyły się w środę 9 listopada. Uczniowie pod opieką pani Katarzyny Sławińskiej i pani Barbary Bałuty przygotowali uroczysty apel. Zaprezentowane zostały wiersze, które poruszyły temat ojczyzny, miłości oraz poświęcenia dla dobra narodu. Poezja patriotyczna przeplatana została pieśniami żołnierskimi takimi jak: „Dopóki w sercach naszych", ,,Przybyli ulami", ,,O mój rozmarynie", ,,Legiony".

Zobacz galerię zdjęć